Πανηγυρική είσοδο του πιστού αντιγράφου της Ιεράς εικόνας της Παναγίας Φανερωμένης στη Λευκαδίτικη στέγη Ηλιούπολης .

Την Κυριακή  5 Νοεμβρίου στον Ιερό Ναό  Αγ. Παρασκευής τελέσθηκε θεία λειτουργία χοροστατούντος  του  Ηγούμενου  της Ιεράς Μονής φανερωμένης Λευκαδιτών Π. Νικηφ. Ασπρογέρακα , ο οποίος εκπροσώπευσε το  σεβάσμιο Μητροπολίτη  κ. Θεόφιλο, καθώς και μοναχών  μεταξύ των  οποίων  ο αγιογράφος κ. Αρσένιος ο οποίος φιλοτέχνησε την Ιερή εικόνα  της Φανερωμένης. 

  Θαυμασμός και   απέραντη συγκίνηση   προκάλεσε  στο σεβαστό εκκλησίασμα το απεικονιζόμενο  Πρόσωπο  της Παναγίας  που κρατεί στην αγκαλιά της  τον Μονογενή Χριστό και με τους δύο Αρχαλλέγους δεξιά και αριστερά να κρύβουν τα κεφάλια τους προς Αυτήν.  .Και η  πίστη αντιγραφή  αυτής από τον μοναχό αποδεικνύει την εξαιρετική δουλεία που επειτελούν  στο τμήμα της Αγιογραφίας της συγκεκριμένης  Μονής.

            Μετά το  τέλος της θείας λειτουργίας  εκφωνήθει  πανηγυρικώς από τον πρόεδρο κ. Γεωργάκη   παρουσία βουλευτών, εκπροσώπων σωματείων  και Επτανησικών και τοπικών  πολιτιστικών φορέων .

            Η Σεπτή εικόνα μεταφέρθηκε υπό του ήχους της φιλαρμονικής Λευκαδιτών στη στέγη  του  συλλόγου  όπου ο ηθοποιός Δημήτριος Βερύκιος απάγγειλε στίχους από το  ποίημα του  Αριστοτέλη  Βαλαωρίτη η  « Φανερωμένη» .    

         Η χορωδία και  η παρουσία μελών  ντυμένοι με παραδοσιακές στολές  πλαισίωσαν την όλη εκδήλωση  και  έδωσαν το δικός του τόνο.   

                          Η ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ

(ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΛΕΥΚΑΔΙΟΥ ΠΟΙΗΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΒΑΛΑΩΡΙΤΗ)

<< Χαμογελά η ανατολή και ροδοκοκκινίζει

ολίγο ολίγο η καταχνιά, που τα βουνά στολίζει.

Λαλεί τ΄ ορνίθι της αυγής, το πρόβατο βελάζει.

Ξυπνούν στα πλάγια οι πέρδικες, η μια την άλλη κράζει.

Ξυπνά κι ο γέρο γούμενος, τον όρθρο του σημαίνει

και μουρμουρίζοντας σιγά, στην εκκλησιά πηγαίνει,

την άγια εικόνα της Κυράς σκυφτά να προσκυνήσει.

Κι εκεί που ετέντων ο παπάς τα χείλη να φιλήσει

του κάστηκε πως έλειπε - παράδοξη ιστορία -

απ΄ το θρονί της το χρυσό η Δέσποινα Μαρία…

Ετρόμαξ΄ ο καλόγερος… Στην πλάκα γονατίζει,

χτυπά το μέτωπο στη γη, παρακαλεί, δακρύζει ….

Με μιας αστράφτ΄ η εκκλησιά κι αισθάνεται ένα χέρι

όπου τον ανασήκωνε… Μοσχοβολάει τ΄ αγέρι…

Τα μάτια του άνοιξ΄ ο παπας… Στο κατασπρο του γενι

το δακρυ του εσταζε βροχη.. Κυττάζει… καθισμένη

στο θρόνο βλέπει την Κυρά, που του χαμογελούσε

και το Παιδί, που εχαίρετο και που τον ευλογούσε.

- Σε ποιο καλύβι αγνώριστο, σε ποια καρδιά θλιμμένη

να πέρασες τη νύχτα Σου, Κυρά Φανερωμένη;

Ποιό μαραμένο λούλουδο η χάρη Σου, Κυρούλα,

κρυφά ν΄ ανάστησε, σαν ουρανού δροσούλα;

Στηρίξτε την προσπάθεια μας με ένα LIKE! ΣΤΟ  

ΣΦΥΓΜΟΣ ΝΟΤΙΩΝ ΠΡΟΑΣΤΙΩΝ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

ΓΕΥΣΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ 

ΣΠΙΤΙ ΚΗΠΟΣ  

ΓΕΝΙΚΟΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ

ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗ

ΥΓΕΙΑ: ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΦΙΛΗ