Έχει ντυθεί το ράσο και από τον άμβωνα του ναού της Αγ. Μαρίνας στην Ηλιούπολη κηρύσσει συχνά πυκνά φασιστικό λόγο και αντικομουνισμό.
Το όνομα του στον κόσμο της Εκκλησίας: Αρχιμανδρίτης Σεραφείμ Δημητρίου.
Την Κυριακή 22 Οκτώβρη ανέβηκε μετά το πέρας της λειτουργίας στον άμβωνα και για μια ώρα ασχολήθηκε όχι με τον λόγο της εκκλησιάς και του Θεού αλλά με περίσσια λύσσα και μπόλικη αρλούμπα για τους κομμουνιστές και την Οκτωβριανή Επανάσταση. Αφού πληροφόρησε το εκκλησίασμα ότι «… οι άνθρωποι έχουν τον διάολο μέσα τους… » υπέδειξε «ως λεγεώνα του διαβόλου» τους Κομμουνιστές. «… Είναι αυτοί που κατέστρεψαν την χώρα… » είπε και αφρίζοντας κατέβασε τα καντήλια σε Λένιν και Στάλιν «που σφάξανε τον κόσμο». Άστραψε και βρόντηξε γιατί οι κομμουνιστές «… τόλμησαν να κάνουν συναυλία για την Σοβιετική Επανάσταση στο Μέγαρο μουσικής… » «… και μάλιστα παραβρέθηκε και ο Πρόεδρος της δημοκρατίας. Ντροπή τους» έκραξε το ράσο. «Εμείς για να κλείσω ετοιμαζόμαστε για την 28η Οκτωβρίου το Σάββατο και μόνο για το έτος 1940, χωρίς τίποτε άλλο …αυτοί που πολέμησαν για όλα τα άλλα, τίποτα δεν υπάρχει» έκλεισε με παραλήρημα το …ράσο και ξανά άφρισε, όπως αφρίζει ο συρφετός του Φασισμού όταν θυμάται τους κομμουνιστές και τον Κόκκινο στρατό, να τους καρφώνουν με το σφυρί και το δρεπάνι.
Είναι αλήθεια ότι δεν μας ξάφνιασε γιατί γνωρίζουμε το ποιόν του, γι’ αυτό και αποφεύγουμε να τον αναφέρουμε ως παπά. Οι κομμουνιστές ως γνωστό δεν είναι θρήσκοι όμως σέβονται το θρησκευτικό συναίσθημα κάθε ανθρώπου.
Είναι επίσης γνωστό στην πόλη μας ότι κατά καιρούς -πάντα νύχτα- στην περιοχή της Αγίας Μαρίνας, εξορμάει φασιστική ομάδα που κονταροχτυπιέται θρασύδειλα με πανό, αφίσες και εκλογικά περίπτερα του ΚΚΕ. Λέρωσαν πρόσφατα τα φασιστοειδή με αφρούς ανοησίας και τα γραφεία των Οικοδόμων.
Το …ράσο μας υπέδειξε τον καθοδηγητή τους!
Καλούμε το κλήρο της πόλης μας και την Αρχιεπισκοπήνα τον αποσύρουν, κάνει ζημιά και προκαλεί με τον ασυνάρτητο φασιστικό του λόγο και την αμετροέπεια της παρουσία του.
Τέλος του γνωρίσουμε αν δεν το ξέρει, ότι τα Ναζιστικά στρατεύματα μπήκαν στην Αθήνα τον Απρίλη του 1941 και έφυγαν τον Οκτώβρη του 1944.
Όλα αυτά τα χρόνια κάποιοι και ευτυχώς ήταν πολλοί, με επικεφαλής το ΚΚΕ και το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, πάλεψαν και έχυσαν το αίμα τους κατά χιλιάδες και μαζί τους μεγάλο μέρος του λαϊκού κλήρου, για να βυσσοδομεί σήμερα τούτο …το ράσο με απύθμενο θράσος!
Ας γνωρίσει ακόμη ότι οι Ανατολικές συνοικίες της Αθήνας έχουν ποτιστεί με το αίμα πολλών ηρώων του λαού μας για να του επιτρέψουμε να προκαλεί…
Kαι αν δεν κατάλαβε του αφιερώνουμε τους στίχους από το τραγούδι των Υπεραστικών, «Του Αδόλφου Τα Εγγόνια»
Του Αδόλφου τα εγγόνια, η σαβούρα του ντουνιά
Κάνουνε πως δε θυμούνται του παππού τους το νταλκά
Του σαρανταπέντε ο Απρίλης, κι ο Αδόλφος με λυγμό:
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου