Η ΙΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΣΤΕΓΗ Ηλιούπολης τίμησε την ιερή μνήμη των. Εθνομαρτύρων Αγίου Χρυσοστόμου Σμύρνης , Γρηγορίου Σμύρνης , Αμβροσίου Μοσχονησίων , Προκοπίου Ικονίου, Ευθυμίου Ζήλων & των εν αυτοίς μαρτυρικώς τελειωθέντων κατά την μικρασιατική καταστροφή καθώς και των θυμάτων της Πόλης κατά τα γεγονότα του 1955, στον Μέγα Εσπερινό που τελέσθηκε στον Ιερό Ναό Αγ. Παρασκευής της πόλης μας , παραμονή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού και του εορτασμού της Ιεράς μνήμης του Χρυσοστόμου Σμύρνης.
ΑΡΙΣΤΕΡΑ της φωτογραφίας
η κ. Μιχάλαγα, στο κέντρο η Αργυρώ Πίκουλα από τον συνδυασμό Ανεξαρτητη Κοινωνία Πολιτών Ηλιούπολης και Δεξιά η αντιπρόεδρος του συλλόγου κ. Κουτή.
Μετά την τελετή της ιεράς αρτοκλασίας
υπέρ υγείας , η
πρόεδρος του συλλόγου κα Πίκουλα Αργυρώ εκφώνησε σύντομο πανηγυρικό για τον επίσημο εορτασμό της γενοκτονίας του Μικρασιατικού Ελληνισμού της 14ης Σεπτεμβρίου 1922 &
στην συνέχεια η κα Δέσποινα Μιχάλαγα , επίκουρος καθηγήτρια του τμήματος Θεολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών παρουσίασε για πρώτη φορά σε κοινό τον ενθρονιστήριο λόγο, του από Δράμας Χρυσοστόμου. Την μητροπολιτική του δράση στην μητρόπολη Δράμας – Φιλίππων & Ζιχνών , για την ανοικοδόμηση κατοικιών για τους καπνεργάτες ,την ανέγερση νοσοκομείων & φιλανθρωπικών καταστημάτων , αλλά και την Εθνική του δράση κατά των κομιτατζήδων και κατά της δραστηριότητος των Βουλγάρων και των ρουμανιζόντων Βλάχων και των αλβανοφώνων Ιλλυρίων , οι οποίοι ασκούσαν έντονες εθνοπολιτικές πιέσεις στα Ελληνικά
εδάφη της Μακεδονίας
,Θράκης και Ανατολικής
Ρωμυλίας.
Ο Χρυσόστομος
ενθρονίστηκε την10η Μαΐου 1910, στον μητροπολιτικό ναό της Αγίας Φωτεινής Σμύρνης και εκεί εκφωνεί ρητορικό λόγο γεμάτο παλμό και ορμή που απόρρεε από τον ενθουσιώδη χαρακτήρα του.
Μιλά για τον αποστολικό
θρόνο της Σμύρνης
και την πορείας
της μέσα στην Εκκλησία
της Ανατολής
Πιστεύει
ότι έρχεται
νέα ζωή, καινούργια
άνοιξη για την συγκρότηση
και την λειτουργία
της Κοινότητος
της Σμύρνης
.
Η ενδυνάμωση
του ορθοδόξου
εκκλησιαστικού φρονήματος , η εκπαίδευση του ποιμνίου του, η άθληση, η αποφυγή ταξικών συγκρούσεων ανάμεσα στις αστικές τάξεις της Σμύρνης, οι βοήθειες προς τους συλλόγους , τις λέσχες, που μέχρι τούδε ήσαν κλειστές
, να γίνουν ανοιχτές και να δεχτούν όλες τις κοινωνικές ομάδες , οραματίζεται εργατικά & μαθητικά συσσίτια , άσυλα των ορφανών , άσυλα κορασίδων- μητέρων .
Δίνει εφαση στην σύσφιξη των σχέσεων με τις άλλες ελληνικές πόλεις
Έφεσο ,Σάρδεις Φιλαδέλφεια, Πέργαμου, για να αναπτυχθεί μεταξύ των το αίσθημα της αλληλεγγύης και την υποστήριξη των ελληνικών εκκλησιών και κλείνει με την ευχή να θεραπευθεί το εθνικό μας νόσημα του εγωισμού , αλλά ταυτόχρονα προαναγγέλλει και το τέλος του , προφητικά:
“Ον
ειμί ω και λατρεύω και γίνου πιστός άχρι θανάτου και δώσω σοι τον στέφανον της ζωής” .
Στην Σμύρνη συνεχίζει
την εθνική δράση και το έργο του επεκτάθηκε σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής
Αγάπησε
την πόλη και δεν την εγκατέλειψε
ποτέ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου