Επιλογές των συντακτών του bookpress.gr από τις πρόσφατες εκδόσεις ελληνικής και μεταφρασμένης πεζογραφίας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Ζητήσαμε από τους σταθερούς συνεργάτες μας που παρακολουθούν τη λογοτεχνική παραγωγή να μας προτείνουν πέντε βιβλία ελληνικής και μεταφρασμένης πεζογραφίας από τις εκδόσεις του τελευταίου έτους. Προέκυψαν 65 βιβλιοπροτάσεις, για κάθε γούστο, από πολυσέλιδα μεταμοντέρνα μυθιστορήματα και πονήματα αστυνομικής πεζογραφίας μέχρι έκκεντρα διηγήματα νέων και νεότατων λογοτεχνών. Καλές -αναγνωστικές- βουτιές!

Ο Γιώργος Βέης προτείνει:

Κωνσταντίνος Τζαμιώτης, Το πέρασμα (εκδ. Μεταίχμιο)
Στοχαστική περιήγηση στα εσωτερικά τοπία κοινωνιών, το πεπρωμένο των οποίων τις φέρνει πολύ κοντά στη διάρκεια κρίσιμων περιστάσεων φυγής, απέλπιδης μετανάστευσης και ακούσιας εξορίας. Το εγώ αναζητεί τον Άλλο, επενδύοντας σ΄ αυτόν την επιβίωσή του. Ο δόκιμος συγγραφέας αναδεικνύει με τακτ, μεταξύ άλλων, φυλετικές παθολογίες.

Σπύρος Μπρίκος, Ιατρικό παράδοξο (εκδ. Μανδραγόρας)
Η Ιστορία διαβάζεται κυρίως ως σύνοψη οριακών ματαιοτήτων σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Το εμφύλιο πάθος διάχυτο. Πρωτότυπη ανάπλαση των δομών του παρελθόντος. Οι πειραματικές εν γένει αποτυπώσεις στο υφολογικό πεδίο κρίνονται παραγωγικές. Το ομαδικό ασύνειδο ενίοτε υπαγορεύει συμπεριφορές.

Γιάννης Ευσταθιάδης, Μαύρο εκλεκτό (εκδ. Μελάνι)
Οι λέξεις ανταποκρίνονται άριστα στο υψηλό τους καθήκον: αποδίδουν το Τραγικό στοιχείο της ζωής με απόλυτη οικονομία. Το υποκείμενο αντιπροσωπεύει τον κόσμο στο σύνολό του. Είναι ο φορέας του σκοτεινού και του φωτεινού πάθους. Η δημιουργική γραφή ιδρύει εδώ ανοικτό Σχολείο διηγητικής αρετής.

Henry James, Οι Βοστονέζες (μτφρ. Μιχάλης Μακρόπουλος, εκδ. Gutenberg)
Μάθημα μυθιστορηματικής ανάπτυξης από έναν όντως διαχρονικό, αξεπέραστο Δάσκαλο του είδους. Η ανοικοδόμηση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής συνιστά τη μείζονα τοιχογραφία. Εκεί αντανακλώνται και οι ψυχογραφίες, σπάνιας λεπτότητας, των ηρώων. Επισημαίνω ότι εμφανίζεται πρώτη φορά στη γλώσσα μας. Απόκτημα.

Emily St. John Mandel, Σταθμός έντεκα (μτφρ. Βάσια Τζανακάρη, εκδ. Ίκαρος)
Διαβάζεται ως μανιφέστο αντίστασης στον εξανδραποδισμό μας, όπως τον θέλει ένα όχι και τόσο μακρινό μέλλον. Η Τέχνη αναβαθμίζεται σταδιακά σε απόλυτο σχέδιο ηθικής επιβίωσης. Η αφηγηματική τεχνική είναι υποδειγματική. Η μετάφραση παρακολουθεί με άνεση τις κειμενικές διακυμάνσεις του πρωτοτύπου.

Η Μαρία Γιαγιάννου προτείνει:

Μαρία, Ξυλούρη, Η νυχτερινή βάρδια του καλλιγράφου (Εκδ. Καλέντη)
Η Μαρία Ξυλούρη, στο τρίτο της μυθιστόρημα, στηρίζει τον αναγνώστη πάνω στη στιβαρή γραφή της, για να διατρέξει τις παράλληλες και διαπλεκόμενες ιστορίες των κατοίκων ενός χωριού τυλιγμένου σε μια αφηγηματική μελαγχολία που θυμίζει Σαραμάγκου. Ο ρεαλισμός της Ξυλούρη παράγει τη δική του μαγεία κινώντας τους ήρωες μεταξύ ενσυνείδητου εγκλωβισμού και μιας δυνάμει φτερωτής απελευθέρωσης.

Θάνος Κάππας, Πικρούτσικα-πικρούτσικα (Εκδ. Εστία)
Με νοσταλγία ελεγχόμενη από ήπιο μα δραστικό χιούμορ, με τη γλυκύτητα των παιδικών αναμνήσεων, με μια γραφή που περιέχει σεμνότητα, παρατηρητικότητα κι επίγνωση του χρόνου που περνά, η συλλογή διηγημάτων του πρωτοεμφανιζόμενου Θάνου Κάππα είναι ένα λογοτεχνικό στεφάνι από γλυκά μυρώνια και πικρουλήθρες, που αφήνει την αντίστοιχα ανάμικτη γεύση.

Ματίνα Μόσχοβη, Υπατία (Εκδ. Γαβριηλίδη)
Μια ιστορία μέσα στην ιστορία –ή αλλιώς ένα κατακερματισμένο πεζογράφημα μέσα σε ένα καμουφλαρισμένο θεατρικό έργο– είναι η Υπατία της Ματίνας Μόσχοβη, όπου η μεγάλη Υπατία του 4ου αι. μ.Χ διασταυρώνει τα πνευματικά χνάρια της με ένα βιβλίο υπό τον τίτλο Υπατία. Η υψηλή γλωσσική δύναμη και ο υπαρξιακός στοχασμός γράφουν ένα μικρό και βαθύ βιβλίο για την πίκρα της ατομικής απώλειας και της πολεμικής λύσσας.

Arthur Schnitzler, Ο Ανθυπολοχαγός Γκουστλ (μτφρ: Δημήτρης Δημοκίδης, εκδ. Ροές)
Σ' αυτή την εκπληκτική νουβέλα του 1900 ο Αυστριακός συγγραφέας δίνει ένα δείγμα συναρπαστικού εσωτερικού μονολόγου. Κυριολεκτικά δεμένοι στην αλυσίδα των σκέψεων ενός θρασύδειλου ήρωα παρακολουθούμε τις συναισθηματικές του κορυφώσεις καθώς ετοιμάζεται να πεθάνει σε μια μονομαχία. Βιρτουόζος του μονολόγου ο Σνίτσλερ, καθότι δραματουργός αλλά και αγαπημένος (όχι τυχαία) του Φρόυντ, φέρνει το υποσυνείδητο του ανθυπολοχαγού στο φως, σε παράλληλη αφήγηση με τους βηματισμούς της εξωτερικής δράσης.

Pascal Quignard, Το μάθημα μουσικής (μτφρ. Γιάννης Κατσάνος, εκδ. Μελάνι)
Ο Κινιάρ μας παρασύρει γλυκά σε μια ποιητική και φιλοσοφική περιήγηση στον τόπο της εξορίας από την παιδικότητα (με κέντρο την απώλεια της παιδικής φωνής των αγοριών) και ταυτόχρονα σε μια κίνηση επιστροφής σε αυτήν (καθώς συμβαίνει η μετουσίωση σε τέχνη) εν μέσω ερωτικών κοασμών και ιστορικών σπαραγμάτων.

Ο Παναγιώτης Γούτας προτείνει:

Γιάννης Γρηγοράκης, Κόκκινο και γυμνό (εκδ. Κέδρος)
Ο συγγραφέας απλώνει έντεχνα τον μύθο, τις σκέψεις και τα συναισθήματα των ηρώων του, δίνει βάθος στην ιστορία και όγκο παραστάσεων, γεγονότων και περιγραφών, κυρίως όμως αισθήσεων και αισθημάτων, καλύπτοντας τη ζωή τριών ανθρώπων σε χρονικό άνυσμα περίπου τριάντα πέντε χρόνων. Ένα συναρπαστικό, πολυεπίπεδο μυθιστόρημα.

Γιώργος Γκόζης, Γκουανό (εκδ. Πόλις)
Συμπυκνωμένη, αλυσιδωτή νουβέλα, η επιτομή της σύγχρονης νεοελληνικής ιστορίας, μέσα από διαδοχικές αφηγήσεις πέντε προσώπων. Παρότι αυτού του είδους τα βιβλία τείνουν να αποτελέσουν στερεοτυπικό λογοτεχνικό κανόνα κειμένων που «συνομιλούν» με την ιστορία ή αποτυπώνουν τη μικροϊστορία της χώρας, ο Γκόζης μάς κερδίζει κυρίως με τη χυμώδη γλώσσα του.

Τόλης Νικηφόρου, Αγνώστου στρατιώτου (εκδ. Μανδραγόρας)
Ο Θεσσαλονικιός λογοτέχνης βουτώντας στην οδύνη αλλά και στη μαγεία της παιδικής του ηλικίας, με αφηγηματική δεινότητα και ποιητικότητα, ενάργεια και ειλικρίνεια, δίνει ένα σημαντικό πεζογραφικό βιβλίο μικρής φόρμας, που πείθει, συγκινεί και γοητεύει.

Michele Serra, Οι αραχτοί (μτφρ. Δήμητρα Δότση, εκδ. Ίκαρος)
Ένα σκληρό βιβλίο, παρά το ανάλαφρο της γραφής του που ξεγελά, αλλά και ένας βαθύς και γνήσιος απολογισμός ζωής ενός μεσήλικα που προσπαθεί απεγνωσμένα να προσεγγίσει και να καταλάβει το παιδί του. Ένα σύντομο και πυκνό λογοτεχνικό διαμάντι.

Gabriel-Garcia Marquez, Άπαντα τα διηγήματα (μτφρ. Κλαίτη Σωτηριάδου, εκδ. Νεφέλη)
Το διηγηματογραφικό corpus του λατινοαμερικάνου συγγραφέα σε φροντισμένο τόμο της Νεφέλης. Η μεταφράστρια Κλαίτη Σωτηριάδου προλογίζει το βιβλίο. Διηγήματα γραμμένα από το 1947 έως το 1968 και μία νουβέλα του 1972. Μαγικά κείμενα. Για να ζηλεύουν οι παλιότεροι (συγγραφείς και αναγνώστες) και να μαθαίνουν οι νεώτεροι.

Ο Λεωνίδας Καλούσης προτείνει:

Διονύσης Χαριτόπουλος, 525 τάγμα πεζικού (εκδ. Τόπος)
Ένα από τα πιο διαβασμένα βιβλία του Χαριτόπουλου, επανακυκλοφόρησε πρόσφατα μαζί με τα Παιδιά της Χελιδόνας. Η Ελλάδα της δικτατορίας την εποχή της Εισβολής, μέσα από το ελαφρώς «μάτσο» μα στο βάθος τρυφερό και διεισδυτικό βλέμμα του συγγραφέα.

Fernando Pessoa, Ο αναρχικός τραπεζίτης (μτφρ. Μαρία Παπαδήμα, εκδ. Gutenberg)
Μια διαφορετική νουβέλα, που διαβάζεται με μεγάλο ενδιαφέρον και σήμερα, σε εξαιρετική μετάφραση της Μαρίας Παπαδήμα.

Virginia Baily, Ένα πρωί, νωρίς (μτφρ. Μαρία Αγγελίδου, εκδ. Ίκαρος)
Όμορφη ιστορία ορφάνιας και αγάπης μέσα στο χάος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Ένα βιβλίο που, χωρίς υπερβολή, θα το αγοράζαμε και μόνο για το εξώφυλλό του.

Wolfgang Herrndorf, Βερολίνο, γεια, (μτφρ. Απόστολος Στραγαλινός, εκδ. Κριτική)
Νεανική ιστορία «φυγής» με ψυχή και νεύρο, κύκνειο άσμα του συγγραφέα του, που μεταφέρθηκε με μεγάλη επιτυχία τόσο στο θέατρο όσο και στον κινηματογράφο από τον Φατίχ Ακίν.

Leon Tolstoi, Πόλεμος και ειρήνη (μτφρ. Κοραλία Μακρή, εκδ. Γκοβόστη)
Ο ορισμός του μυθιστορήματος-ποταμού, για πρώτη φορά σε επίτομη έκδοση 1000 και πλέον σελίδων και μετάφραση από τα ρωσικά. Μια πραγματική θάλασσα όπου μέσα της ρέουν η Ιστορία και ο αγώνας των ανθρώπων της προεπαναστατικής Ρωσίας για ελευθερία κι αξιοπρέπεια.

Ο Γιώργος Λαμπράκος προτείνει:

Έλενα Μαρούτσου, Οι χυδαίες ορχιδέες (εκδ. Κίχλη)
Ευφυές και τολμηρό, ευφάνταστο και γλαφυρό, μακριά από τη Σκύλλα της κοινότοπης ιστορίας της διπλανής πόρτας και τη Χάρυβδη της πρόσφατης μόδας της ντοπιολαλιάς, σε ρητό διάλογο με την κλασική λογοτεχνία.

Philip K. Dick, Το ηλεκτρικό πρόβατο (μτφρ. Δημήτρης Θ. Αρβανίτης, εκδ. Κέδρος)
Εδώ και μισό αιώνα δεν λέει να κοπάσει η επίδραση αυτού του καλτ αριστουργήματος στη δυτική τέχνη και συνείδηση – ο άνθρωπος σε αδυσώπητη μάχη με τις μηχανές του, αλλά και με τον ίδιο του τον εαυτό.

Samuel Beckett, Η τελευταία τριλογία (μτφρ. Θωμάς Συμεωνίδης, εκδ. Γαβριηλίδη)
Για πρώτη φορά ολόκληρο στα ελληνικά, και σε δίγλωσση έκδοση: πρόκειται για άλλο ένα έργο-σταθμό στη βιβλιογραφία των κλασικών του 20ού αιώνα, ενώ αξιοσημείωτη είναι η μεταφραστική και ερμηνευτική εργασία του συγγραφέα Θωμά Συμεωνίδη.

Leon Tolstoi, Η σονάτα του Κρόυτσερ (μτφρ. Όλεγ Τσιμπέκνο, εκδ. Ροές)
Ένα από τα διασημότερα εγκλήματα πάθους στην ιστορία της λογοτεχνίας, σε νέα μετάφραση και με τον σχετικό Επίλογο του Τολστόι. Οι συχνά μεσαιωνικές απόψεις του Ρώσου πεζογράφου ευτυχώς δεν αμβλύνουν την απόλαυση της ιστορίας.

Paolo Bacigalupi, Το υδάτινο μαχαίρι (μτφρ. Θωμάς Μαστακούρης, εκδ. Sελίνι)
Ένα δυνατό μυθιστόρημα εικοτολογικής μυθοπλασίας ή κοινωνικής ΕΦ με θέμα το νερό και την προϊούσα έλλειψή του, από τον πολυβραβευμένο Πάολο Μπατσιγκαλούπι, ο οποίος έχει ασχοληθεί επίσης με το εξαιρετικά ενδιαφέρον και σχετικά άγνωστο στην Ελλάδα υποείδος της ΕΦ που ονομάζεται «βιοπάνκ».

Ο Μιχάλης Μακρόπουλος προτείνει:

Τρεις «στοχαστικές» περιπέτειες, τρεις αλληγορίες από τις πιο σπουδαίες που γράφτηκαν μες στον περασμένο αιώνα και χάρη στη δύναμη του μύθου τους διαβάζονται απνευστί, κυκλοφόρησαν ξανά πρόσφατα, και η καθεμιά μένει χαραγμένη στο μυαλό του αναγνώστη για άλλο λόγο: Η πρώτη για το τέλος τόσο της παιδικής αθωότητας που έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν υπήρξε, όσο και του πολιτισμού που εντέλει είναι ένα επίχρισμα, όπως αυτό το τέλος ενσαρκώνεται σε μια ομάδα αγοριών σ' ένα ερημονήσι στον Άρχοντα των μυγών του William Golding (μτφρ. Ρένα Χατχούτ, εκδ. Καστανιώτη).

Η δεύτερη για την αλησμόνητη φιγούρα του παράφρονος επιστήμονα, του Γκρίφιν, όπου συνυπάρχουν ανάκατες η λαχτάρα του ανθρώπου να γίνει θεός και η μικρότητά του, στον ευφάνταστο Αόρατο άνθρωπο του H.G. Welles(μτφρ. Σταύρος Παπασταύρου, εκδ. Παπαδόπουλος).

Η τρίτη για την ονειρική οπτασιακή ατμόσφαιρα του αινιγματικού νησιού όπου ο ήρωας περιφέρεται ανάμεσα σε φασματικές εικόνες ανθρώπων, αναζητώντας μια εξήγηση, στην Εφεύρεση του Μορέλ του Adolfo Bioy-Casares(μτφρ. Αχιλλέας Κυριακίδης, εκδ. Πατάκη).

Αινιγματική είναι επίσης η ατμόσφαιρα στο Ο μαιτρ της Δευτέρας Παρουσίας του Leo Perutz (μτφρ. Ρόζα Ιωαννίδου, εκδ. Κίχλη), και μέσ' από τα μάτια ενός αναξιόπιστου αφηγητή παρακολουθούμε την εξιχνίαση μιας σειράς από μυστηριώδεις αυτοκτονίες σε τούτο το αχαρτογράφητο μυθιστόρημα που αγγίζει εξίσου την αστυνομική και τη φανταστική λογοτεχνία, αλλά ως το τέλος παραμένει ιδιοφυώς αμφίσημο.

Το χαμηλόφωνο Φθινόπωρο του Κωσταντίνου Χατζόπουλου, ποιητικό μυθιστόρημα με υπνοβατικούς χαρακτήρες και εξαϋλωμένες περιγραφές, κυκλοφόρησε ξανά από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, και η τέρψη εδώ είναι διπλή, γιατί συνοδεύεται από ένα εκτενές δοκίμιο του Δημήτρη Πολυχρονάκη για την αισθητική του συμβολισμού.

Η Αργυρώ Μαντόγλου προτείνει:

Μάκης Πανώριος, Όταν έρθει η νύχτα (εκδ. Γρηγόρη)
Σε ένα δυστοπικό μέλλον μας μεταφέρει ο Μάκης Πανώριος με αυτό το παραβολικό αφήγημα που εν πολλοίς ανακαλεί τους φόβους που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια. Ο συγγραφέας με υποβλητική γλώσσα μας οδηγεί στην «επόμενη μέρα», σε έναν «μετα ανθρώπινο» κόσμο, όπου μεταλλαγμένα όντα αναλαμβάνουν τα ηνία μετά την «ανθρώπινη αποτυχία», έναν κόσμο όπου έχει πλέον κυριαρχήσει το «Μαύρο Έρεβος», κάθε σκέψη απορρίπτεται ως «παράξενη ιδέα», εκδίδεται το τελευταίο βιβλίο ενώ τα σύμβολα έχουν υποστεί ανεπανόρθωτη παρακμή. Ένα μυθιστόρημα του φανταστικού για τις συνέπειες της έκπτωσης της ανθρώπινης υπόστασης και την άρση κάθε ηθικού φραγμού.

Ian McEwan, Νόμος περί τέκνων (μτφρ. Κατερίνα Σχινά, εκδ. Πατάκη)
Η άτεγκτη και ηθικά αλώβητη δικαστίνα Φιόνα Μέι καλείται να εκδικάσει την περίπλοκη υπόθεση του δεκαεπτάχρονου Άνταμ, μάρτυρα του Ιαχωβά ο οποίος αρνείται τη μετάγγιση αίματος για τη θεραπεία του, βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή του. Ταυτόχρονα, η Φιόνα οφείλει να διαπραγματευθεί εκ νέου τη σχέση με τον σύζυγό της, την ατεκνία της και τη σύγκρουση ανάμεσα στο καθήκον και στο συναίσθημα.

Rene Denfeld, Μαγεμένος τόπος (μτφρ. Χίλντα Παπαδημητρίου, εκδ. Μεταίχμιο)
Ο ζοφερός κόσμος της πτέρυγας των θανατοποινιτών δοσμένος με ποίηση και λυρισμό, ένας τόπος που μέσα από τη δύναμη της γλώσσας παρουσιάζεται «μαγεμένος και μαγικός» και θέτει κρίσιμα ερωτήματα για το θάνατο, τη ζωή, την ανθρωπιά, την ελεύθερη βούληση, αλλά και τη δύναμη των βιβλίων να ξεκλειδώνουν πραγματικότητες και να προσφέρουν ελπίδα και διαφυγή ακόμα και στις πιο οριακές στιγμές.

Elena Ferrante, Η υπέροχη φίλη μου (μτφρ. Δήμητρα Δότση, εκδ. Πατάκη)
Ένα μυθιστόρημα ενηλικίωσης, πολλαπλών μεταμορφώσεων και αποτύπωσης της γυναικείας ταυτότητας/επιθυμίας. Η κεντρική ηρωίδα Έλενα Γκρέκο, ανακαλεί το παρελθόν και τη συνάντηση της με την υπέροχη, παιδική της φίλη, Λίλα, καθώς και τον περίγυρό τους, τις κοινές τους εμπειρίες, διάφορα πρόσωπα της γειτονιάς τους στη Νάπολη τη δεκαετία του πενήντα αλλά και τις κρίσιμες στιγμές αυτής της σχέσης που διαρκεί όσο και η ζωή τους.

Salman Rushdie, Δύο χρόνια, οχτώ μήνες και είκοσι οχτώ νύχτες (μτφρ. Έφη Τσιρώνη, εκδ. Ψυχογιός)
Στην εποχή των παραδοξοτήτων μας μεταφέρει ο Σάλμαν Ρούσντι, μετά από μια δυνατή καταιγίδα που έχει πλήξει την πόλη της Νέας Υόρκης, όπου έχει καταργηθεί ο νόμος της βαρύτητας, μωρά διαθέτουν ευφυΐα και ικανότητα εντοπισμού των διαφθορέων και οι απόγονοι μιας παλιάς φυλής των τζιν θα αναλάβουν τη διαχείριση του υπό διάλυση κόσμου. Ο Σάλμαν Ρούνστι, όπως και σε προηγούμενα έργα του, παντρεύει τον μαγικό ρεαλισμό με τον φιλοσοφικό στοχασμό και τους παραδοσιακούς μύθους της Ανατολής.

Η Έλενα Μαρούτσου προτείνει:

Μαρία Γιαγιάννου, Μπαλαντέρ, μια ερωτική εξτραβαγκάντσα (εκδ. Μελάνι)
Η σημειολογία του έρωτα που ευτύχησε να ανθίσει. Ένα βιβλίο που λάμπει από πνεύμα κι αίσθημα.

Αλέξης Πανσέληνος, Η κρυφή πόρτα (εκδ. Μεταίχμιο)
Ένα σύντομο μυθιστόρημα σφιχτής πλοκής που μπορεί να διαβαστεί ως ερωτική ιστορία αλλά και ως αλληγορία για τα όρια και την δυνατότητα (ή τον κίνδυνο) διάρρηξής τους.

Margaret Drabble, Μωρό από ατόφιο χρυσάφι (μτφρ. Κατερίνα Σχινά, εκδ. Πόλις)
Μια μητέρα που μεγαλώνει την κόρη της που πάσχει από ελαφρά νοητική υστέρηση στο Λονδίνο της δεκαετίας του 70. Μια ιστορία παράλληλης ενηλικίωσης δοσμένη με τρυφερότητα και φιλοσοφική διάθεση. Η διαφορετικότητα ως δυνατότητα ευτυχίας.

Marilynne Robinson, Λάιλα (μτφρ. Κατερίνα Σχινά, εκδ. Μεταίχμιο)
Ο κόσμος του Αμερικάνικου κραχ και η δυνατότητα ενός άλλου κόσμου μέσα από τα μάτια των απολωλότων, των τρωτών αυτής της ζωής που παλεύουν και γλείφουν τις πληγές τους με τη γλώσσα της αγάπης.

Miranda July, Ο πρώτος κακός (μτφρ. Χαρά Γιαννακοπούλου, εκδ. Παπαδόπουλος)
Μια ιστορία για τον έρωτα, τη βία, τη σεξουαλική ταυτότητα και τη μητρότητα δοσμένη με χιούμορ, λεπτή ειρωνεία και τρυφερότητα από την πολυτάλαντη Μιράντα Τζουλάι.

Ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης προτείνει:

Χάρης Βλαβιανός, Το κρυφό ημερολόγιο του Χίτλερ (εκδ. Πατάκη)
Το Κρυφό ημερολόγιο του Χίτλερ θεμελιώνεται στιβαρά στα δύο έλλογα πάθη του Βλαβιανού, την Ποίηση και την Ιστορία.

Παναγιώτης Κεχαγιάς, Τελευταία προειδοποίηση (εκδ. Αντίποδες)
Ο Παναγιώτης Κεχαγιάς οργανώνει τις ιστορίες που στεγάζονται στο κομψό τομίδιο με σκακιστική λογική, με εξόχως προσεκτικές κινήσεις, με σύστημα και μέθοδο.

Δημήτρης Μαμαλούκας, Ο κρυφός πυρήνας των Ερυθρών Ταξιαρχιών (εκδ. Κέδρος)
Με τις 550 σελίδες του καταιγιστικού μυθιστορήματος ο Δημήτρης Μαμαλούκας αναδεικνύεται αδιαφιλονίκητος μαιτρ του νεονουάρ μεταπολιτικού θρίλερ και μας θυμίζει ότι διά των περιπλανήσεων στο παρελθόν σχολιάζουμε το παρόν και προειδοποιούμε για το μέλλον.

Julian Barnes, Ο αχός της εποχής (μτφρ. Θωμάς Σκάσσης, εκδ. Μεταίχμιο)
Ο Julian Barnes στο νέο του μυθιστόρημα μιλάει για την πολιτεία, τον βίο και το έργο του Ντμίτρι Σοστακόβιτς, του μεγάλου Ρώσου συνθέτη, ακριβώς για να μιλήσει για όσα σήμερα μας ταλανίζουν αλλά και μας κάνουν να ελπίζουμε.

Jaume Cabre, Confiteor (μτφρ. Ευρυβιάδης Σοφός, εκδ. Πόλις)
Ο Ζάουμε Καμπρέ στήνει μια απλή ιστορία (αγόρι αγαπάει κορίτσι) και απλώνει άπειρα πλοκάμια στο μεσαιωνικό παρελθόν της Ευρώπης, στην μεσοπολεμική αναστάτωση, στην Ισπανία του Φράνκο, στον εφιάλτη του Άουσβιτς, στη σημερινή μεταβιομηχανική κοινωνία του θεάματος.

Ο Νίκος Ξένιος προτείνει:

Διαμαντής Αξιώτης, Με χίλιους τρόμους γενναίος (εκδ. Κίχλη)
Το έβδομο πεζογραφικό βιβλίο και η δεύτερη κατά σειράν συλλογή διηγημάτων του αξιόλογου αυτού συγγραφέα από την Καβάλα. Υπαρξιακά διηγήματα εκλεκτικού ρεαλισμού αλληλοπεριχωρούνται με διηγήματα υπερρεαλιστικά, αρμοσμένα σε ένα καμβά όπου εναλλάσσονται εικονίσματα αγίων με φωτογραφίες γυμνών γυναικών, η πλαστογράφηση μιας ταυτότητας με τη ματιά ενός άλλου αφηγητή, η ιδιοφυής θεώρηση των ανθρωπίνων με την αναπόληση της αρχαιότητας, το άγχος για την αβέβαιη έκβαση του μέλλοντος με τη νοσταλγία των παιδικών χρόνων.

Alice Munro, Η αγάπη μιας καλής γυναίκας (μτφρ. Τρισεύγενη Παπαϊωάννου, εκδ. Μεταίχμιο)
Δώδεκα διηγήματα επιλεγμένα από το ανέκδοτο μέχρι σήμερα στην Ελλάδα έργο της καναδής συγγραφέως, κατόχου του Νόμπελ Λογοτεχνίας 2013. Κάθε αφηγητής βιώνει τα ανθρώπινα πάθη του στωϊκά, θέτοντας τον αναγνώστη προ διλήμματος και αναδεικνύοντας μια παράμετρο που, εκτός λογοτεχνικού πλαισίου, θα παρέμενε απαρατήρητη. Το βιβλίο περιλαμβάνει και μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη της συγγραφέως.

Honoré de Balzac, Σαραζίν (μτφρ. – επίμετρο Κώστας Κατσουλάρης, εκδ. Στερέωμα)
Ένας υπερήλικας σε ένα πάρτυ ανασύρει την αφήγηση για τον ανεκπλήρωτο έρωτα ενός καλλιτέχνη, στη Ρώμη, στα τέλη του δέκατου όγδοου αιώνα. Η φαντασιακή ερωτική ταυτότητα και η αισθητική θεώρηση των πραγμάτων σε μιαν ιδιότυπη, πολύ μοντέρνα για την εποχή της νουβέλα, που προβλημάτισε τη λογοτεχνική κριτική και προκάλεσε σειρά δημοσιεύσεων. Την υπερβολή διαδέχεται η αφαίρεση και τη ρεαλιστική ακρίβεια η φαντασία, σε μιαν ésthète σύνθεση που στέκεται πλάι πλάι στο Άγνωστο αριστούργημα.

Κarl Ove Knausgård, Το νησί της εφηβείας (μτφρ. Σωτήρης Σουλιώτης, εκδ. Καστανιώτη)
Ο τρίτος τόμος του εκτενέστατου μυθιστορήματος Ο αγώνας μου (Min kamp) του Καρλ Ούβε Κνάουσγκορντ, του αμφιλεγόμενου νορβηγού μπεστσελερίστα της αυτοαναφορικότητας που μεταθέτει τον «τόπο» της συγγραφής στα εσώτερα της ανθρώπινης συνείδησης. Η αποποίηση της παραδοσιακής μυθοπλασίας και η επιστράτευση της υποκειμενικής μνήμης, του συναισθήματος, της φαντασίας και του ορμέμφυτου στην καταγραφή της αμήχανης, λεπτομερούς πραγματικότητας του συγγραφέα, τον εντάσσουν στη γραμμή της φιλελεύθερης κλασικής καλλιέργειας.

Oscar Pantoja, Γκάμπο, αναμνήσεις μια μαγικής ζωής (μτφρ. Κλαίτη Σωτηριάδου, εκδ. Ίκαρος)
Θαυμάσιο βιογραφικό κόμικ τεσσάρων διακεκριμένων κολομβιανών σχεδιαστών (Oscar Pontoja, Miguel Bustos, Felipe Camargo και Tatiana Córdoba) βασισμένο στα κύρια σημεία της αφηγηματικής εξέλιξης του Μάρκες, που ξεκινά από μαρτυρίες για τη ζωή του και ενσωματώνει το Εκατό χρόνια μοναξιά, το Ο συνταγματάρχης δεν έχει κανέναν να του γράψει και τα διηγήματα του μεγάλου νομπελίστα.

Η Χίλντα Παπαδημητρίου προτείνει:

Δημήτρης Σίμος, Τα βατράχια (εκδ. Όστρια)
Η ανακάλυψη του πτώματος ενός μικρού κοριτσιού στο Λευκαντί θα ξυπνήσει τους εφιάλτες του αστυνόμου Καπετάνου, που υπηρετεί στη Χαλκίδα. Η βροχή πέφτει ασταμάτητα, δημιουργώντας ένα δυσοίωνο περιβάλλον και το παρόν πρέπει να σκαλίσει παλιές ιστορίες για να δοθεί μία λύση σε δύο φρικιαστικές ιστορίες.

Jane Thynne, Μαύρα ρόδα (μτφρ. Φίλιππος Χρυσόπουλος, εκδ. Κέδρος)
Η βρετανίδα ηθοποιός Κλάρα Βάιν δοκιμάζει να σταδιοδρομήσει στα στούντιο Ufa του Βερολίνου, το 1933. Δύο σημαντικές γνωριμίες θα της αλλάξουν τη ζωή: η Μάγκντα Γκέμπελς, σύζυγος του υπουργού Προπαγάνδας του Τρίτου Ράιχ, και ο Λίο Κουίν, Βρετανός που εργάζεται στο Γραφείο Ελέγχου Διαβατηρίων της βρετανικής πρεσβείας. Η Κλάρα θα πρέπει να αποφασίσει ποια πλευρά θα διαλέξει, ρισκάροντας ίσως τη ζωή της. Νουάρ με ατμόσφαιρα μεσοπολέμου.

Malcolm McKay, Πώς ένας εκτελεστής λέει αντίο (μτφρ. Άλκηστις Τριμπέρη, εκδ. Πόλις)
Στο δεύτερο μέρος της τριλογίας της Γλασκόβης συναντάμε τον ίδιο ήρωα, τον επαγγελματία εκτελεστή Κάλουμ ΜακΛιν. Ο σκοτεινός υπόκοσμος της Γλασκόβης, και η ανελέητη μοναξιά του νεαρού εκτελεστή που μοιάζει ξένο σώμα στην πόλη του. O McKay, το σημαντικότερο καινούργιο όνομα της αστυνομικής λογοτεχνίας, αφηγείται τις ιστορίες του με απλή γλώσσα - που καταλήγει ποιητική λόγω της λιτότητάς της.

Arnaldur Indridason, Παγωμένη νύχτα (μτφρ. Νίκη Προδρομίδου, εκδ. Μεταίχμιο)
Το έγκλημα παραμονεύει ακόμα και σε μια χώρα με σχεδόν μηδενική εγκληματικότητα, όπως η Ισλανδία. Ο θλιμμένος επιθεωρητής Έτλεντουρ αναλαμβάνει την εξιχνίαση του φόνου ενός μελαψού αγοριού που κείτεται νεκρό μέσα σε μια λίμνη αίματος. Κι αφού και οι δικές του προσωπικές τραγωδίες μοιάζουν χωρίς τελειωμό, θα βρεθεί αντιμέτωπος με μια τέτοια ανεξιχνίαστη ιστορία.

Gilles Vincent, Τρεις ώρες προτού χαράξει (μτφρ. Ρίτα Κολαΐτη, εκδ. Καστανιώτη)
Τρεις ιστορίες, τρεις απελπισμένες διαδρομές, τρεις κατεστραμμένες ζωές. Πού βρίσκεται ο κοινός τόπος; Η αστυνόμος Αϊσά Σαντιά αναλαμβάνει δράση· αντιμέτωπη με σκληρές αλήθειες, αντιφατικά συναισθήματα και στιγμές απόγνωσης, παραπαίει μεταξύ του καθήκοντος και της συντριβής. Νουάρ μυθιστόρημα όπου η θρησκευτική μισαλλοδοξία, η μανία της εκδίκησης και η απελπισία συνθέτουν ένα μοναδικό σκηνικό.

Ο Γιώργος Ν. Περαντωνάκης προτείνει:

Μαριλένα Παπαϊωάννου, Κατεβαίνει ο Καμουζάς στους φούρνους (εκδ. Εστία)
Στη φυλακή, περισσότερο κι από την έλλειψη νερού ή τα βασανιστήρια, ενδιαφέρει τους κρατούμενους η γραφή που γλυκαίνει τον πόνο και διατεθλασμένα απαθανατίζει τους καημούς του καθενός.

Βασίλης Δανέλλης, Άνθρωπος στο τρένο (εκδ. Καστανιώτη)
Δύο θάνατοι είναι το αντικειμενικό γεγονός πάνω στο οποίο ξεκινά η έρευνα για την εξακρίβωση της πραγματικότητας. Όμως η αλήθεια (και όχι η πραγματικότητα) κάθε μάρτυρα είναι τελικά ο εφικτός στόχος, καθώς ο καθένας βλέπει, εικάζει και συμπεραίνει τα δικά του πορίσματα.

Αντώνης Γκόλτσος, Η αφιέρωση (εκδ. Μεταίχμιο)
Η αναζήτηση των αιτίων δύο φόνων μέσα και μετά τη χούντα δεν καταλήγει σε πολιτικά μόνο αίτια αλλά και στον έρωτα που μετατρέπει την πολιτική σε πεδίο ανταγωνισμού. Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που δεν στηρίζεται μόνο στο αίνιγμα, αλλά προκαλεί ευρύτερες συνάψεις και γόνιμους προβληματισμούς.

Jonathan Coe, Αριθμός 11 (μτφρ. Άληστις Τριμπέρη, εκδ. Πόλις)
Το Brexit οφείλεται σε μια σειρά κοινωνικών και πολιτισμικών αιτιών που διαπερνούν τη βρετανική κοινωνία δεκαετίες τώρα. Ο Βρετανός συγγραφέας γράφει με χιούμορ ένα σπονδυλωτό μυθιστόρημα, όπου σκηνή σκηνή αναδεικνύεται η γενικότερη σήψη στη γηραιά Αλβιόνα, διαθλασμένη σε πολλές μικρές παθογένειες.

Matthew Quick, Η καλή τύχη εδώ και τώρα (μτφρ. Σπύρος Γιανναράς, εκδ. Ίκαρος)
Ένας «συναισθηματικά διαταραγμένος» νέος βλέπει στον Ρίτσαρντ Γκιρ τη φωνή της συνείδησης που τον κάνει να πάρει πρωτοβουλίες και να δράση αναζητώντας την προσωπική του ταυτότητα. Χιούμορ και σοβαρότητα σε ένα μικρό διαμάντι.

Ο Κώστας Αγοραστός προτείνει:

Αργύρης Χιόνης, Έχων σώας τας φρένας και άλλες τρελές ιστορίες (εκδ. Κίχλη)
Η τελευταία συλλογή διηγημάτων του Αργύρη Χιόνη συγκεντρώνει κείμενα εξαιρετικής ποιότητας. Ορισμένα από αυτά, δημοσιευμένα σε λογοτεχνικά περιοδικά και, κάποια άλλα, που εμφανίζονται εδώ για πρώτη φορά, συμπυκνώνουν το ιδιαίτερο ύφος του συγγραφέα.

Θωμάς Κοροβίνης, Ο κατάδεσμος (εκδ. Άγρα)
Η απολαυστική νουβέλα του Κοροβίνη σκιαγραφεί την προσωπικότητα της αθυρόστομης Ζηνοβίας, η οποία καταφέρεται όχι μονάχα εναντίων του συζύγου της αλλά τελικά τα βάζει με όλον τον αντρικό πληθυσμό. Αδικιμένη, θιγμένη και μονίμως εκνευρισμένη η Ζηνοβία καταγγέλει και παραδίδει μαθήματα ανευθυνότητας και αμοραλισμού.

Miroslav Penkov, Ανατολικά της Δύσης (μτφρ. Άκης Παπαντώνης, εκδ. Αντίποδες)
Ο Πένκοφ γεννήθηκε στη Σόφια και στις αρχές του 2000 μετακόμισε στις Η.Π.Α. Γράφει τις παράξενες ιστορίες του από τη Βουλγαρία στα αγγλικά με γλώσσα λιτή, συγκινητική και συχνά νοσταλγική. Ένας νέος πεζογράφος που θα προσεχθεί και θα συζητηθεί.

David Foster Wallace, Η σκούπα και το σύστημα (μτφρ. – επίμετρο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης, εκδ. Κριτική)
Το πρώτο μυθιστόρημα του Ουάλας μεταφράζεται στα ελληνικά και φέρει ατόφια την παραληρηματική γραφή του συγγραφέα και το πολυδαίδαλο παιχνίδι των καταστάσεων και των χαρακτήρων. Δυσπρόσιτη ευφυία και ποπ κουλτούρα σε ένα μοναδικό συνδυασμό.

Andres Neuman, Ο ταξιδιώτης του αιώνα (μτφρ. Αχιλλέας Κυριακίδης, εκδ. Opera)
Γερμανία στις αρχές του 19ου αιώνα. Ταξίδια μεγάλα, άνθρωποι φιλόδοξοι, κουλτούρες που αλληλοσυμπληρώνονται. Το μυθιστόρημα ιδεών, όπως έχει χαρακτηριστεί, του Neuman, κερδίζει με τη συναπαρπαστική του γραφή και την εμπνευσμένη σύνθεση.

* Ο ΚΩΣΤΑΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ είναι δημοσιογράφος.

Γνωρίστε τις επιχειρήσεις της περιοχή σας....... κάντε έξυπνες αγορές

Με ένα κλίκ στις κάρτες τους