Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2016

Διαβάζοντας με τη Σύλβια Λιούλιου

Πρόσωπα από το χώρο των τεχνών, των ιδεών και του πολιτισμού, αποκαλύπτουν το δικό τους αναγνωστικό χαρακτήρα, τη μύχια σχέση τους με το βιβλίο και την ανάγνωση.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η σκηνοθέτιδα Σύλβια Λιούλιου απαντά σε 25 κλασικές ή αναπάντεχες βιβλιοφιλικές ερωτήσεις.

>Ποιο βιβλίο διαβάζετε αυτό τον καιρό;

Τις Ευτυχισμένες Μέρες του Σάμιουελ Μπέκετ.

>Πώς ήρθε στα χέρια σας;

Από τα χέρια του Διονύση Καψάλη που μετέφρασε το έργο.

>Γενικά, πώς επιλέγετε βιβλία;

Την περίοδο της δημιουργίας των παραστάσεων επιλέγω, συνήθως, συγκροτώντας βιβλιογραφία στήριξης των κειμένων. Κι ύστερα πάντα ενστικτωδώς μέσα στο βιβλιοπωλείο κάτι με κινεί προς ένα βιβλίο και είναι αυτό και όχι κάποιο άλλο.

>Έχετε βιβλίο στην τσάντα σας;

Έχω, σχεδόν πάντα. Είναι τα εργαλεία μου. Όπως έχω πάντα και κασετίνα.

>Διαβάζετε στο Μετρό, σε καφέ ή σε άλλους εξωτερικούς χώρους;

Συχνά το επιχειρώ, αλλά δύσκολα συγκεντρώνομαι. Είναι περισσότερο φαντασίωση. Να καθίσω κάτω από τις γλυσίνες στον Εθνικό Κήπο για παράδειγμα και να διαβάσω. Πηγαίνω. Δεν συγκεντρώνομαι. Με νικάνε οι γλυσίνες.

>Σε ποια στάση σας αρέσει να διαβάζετε;

Στο γραφείο το χειμώνα. Σε μια αιώρα –για πάντα πια χαμένη– τα καλοκαίρια.

>Αφού τα διαβάσετε, φυλάτε τα βιβλία σας και τα μεταφέρετε από σπίτι σε σπίτι όταν μετακομίζετε;

Τα προσέχω και τα αγαπώ. Με νοιάζει και με παρανοιάζει!

>Πόσο οργανωμένη είναι η βιβλιοθήκη σας; Μπορείτε να βρείτε ένα βιβλίο άμα το ψάχνετε;

Είναι οργανωμένη πολύ. Παίζω αλλάζοντας μέθοδο ταξινόμησης κατά καιρούς. Με ησυχάζει η τάξη στα βιβλία. Σαν να τακτοποιείται κάτι βαθύ ψυχικά.

>Προσέχετε τα βιβλία σας ή τα τσακίζετε, τα υπογραμμίζετε και σημειώνετε επάνω σ' αυτά;

Σημειώνω με επιμέλεια με μολύβι και με χάρακα. Ο Νίκος Φλέσσας γελάει μαζί μου.

>Έχει τύχει ποτέ να «κολλήσετε» με βιβλίο; Τι συνέβη;

«Κολλάω» με βιβλία που αποτελούν για μένα αναφορές στη ζωή μου και συνεχώς τα επισκέπτομαι. Είμαστε διαρκώς σε διάλογο, όπως είναι κανείς με τους φίλους του ή τους γονείς του.

>Αφήνετε στη μέση βιβλία που σας κάνουν να βαριέστε; Πόσο συχνά;

Πολύ συχνά πλήττω με τα δοκίμια αλλά όμως τα διαβάζω με ψυχαναγκασμό. Σαν το πικρό φάρμακο που πίνεις γιατί θα σου κάνει καλό.

>Έχει τύχει να σας συναρπάσει, μετά από χρόνια, βιβλίο που στην πρώτη ανάγνωση σας είχε απογοητεύσει;

Ναι, έτσι έγινε με τα έργα του Τσέχωφ. Δεν με απογοήτευαν. Αλλά τα διάβαζα με την εξωτερική πεποίθηση της επαφής με ένα αριστούργημα που δεν ήμουν σε θέση να το νιώσω ως τέτοιο. Ώσπου μεγάλωσα κι ήρθαν και με «κουτούλησαν».

>Έχετε κλάψει ποτέ διαβάζοντας ένα βιβλίο;

Μα, βέβαια.

>Τι κάνετε με τα βιβλία που δεν τα θέλετε πια; Τα πετάτε; Τα χαρίζετε; Τα κρύβετε σε σκοτεινά υπόγεια;

Δεν έχω τέτοια βιβλία. Όλα τα αγαπώ. Κάποια απλώς έχουν μείνει στο πατρικό μου σπίτι, μαζί με ένα κομμάτι νεότερου εαυτού μου.

>Υπάρχει κάποιο βιβλίο που έχετε δωρίσει σε περισσότερους από έναν άνθρωπο;

Το Σύσσημον του Νίκου Παναγιωτόπουλου. Θα το δωρίσω κι άλλο σε όσους θα αγαπώ.

>Θα συμμετείχατε ποτέ σε Λέσχη Ανάγνωσης;

Με έναν τρόπο, ξέρετε, αυτή είναι οι λειτουργία των προβών στα αρχικά τους στάδια. Όχι, δεν θα συμμετείχα σε Λέσχη Ανάγνωσης, νομίζω. Αλλά μήπως και ναι;

>Σας έχει συμβεί να δανείσετε αγαπημένο βιβλίο και να μην σας επιστραφεί;

Ναι, αρκετές φορές. Το τελευταίο ήταν Η Ψυχή του Παναγή Λεκατσά. Το έχει η Ιωάννα Παππά από το 2013, αλλά θα μου το επιστρέψει.

>Ποιο ήταν το αγαπημένο σας βιβλίο όταν ήσασταν μικρή / μικρός;

Ούγκο και Ζοζεφίνα της Μαρία Γκρίπε.

>Το έχετε ξαναδιαβάσει έκτοτε;

Όχι και δεν θυμάμαι τίποτε από αυτό το βιβλίο εκτός από τον τίτλο και το πότε το πρωτοδιάβασα. Στον καινούργιο καναπέ του σπιτιού με μπράτσο από ψάθα δυο μέρες που δεν πήγα σχολείο γιατί ήμουν πολύ άρρωστη κι ήμουν ευτυχισμένη.

>Μέσα σε ποια ιστορία που έχετε διαβάσει θα θέλατε να ζείτε;

Στις Ιστορίες της Παλάμης του Γιασουνάρι Καουαμπάτα. Να συναντώ τις ψυχές των αγαπημένων μου που μου λείπουν.

>Με ποιον ή ποια συγγραφέα θα θέλατε να δειπνήσετε;

Με τον Σάμιουελ Μπέκετ να πίναμε εσπρέσσο μέσα σε μέγιστη παύση.

>Λένε ότι ορισμένα βιβλία «μας βρίσκουν» σχεδόν μαγικά τη στιγμή που τα χρειαζόμαστε. Είχατε ποτέ τέτοια εμπειρία;

Ναι, ήρθαν βιβλία και με βρήκαν και με μετατόπισαν πολύ και με παρηγόρησαν κιόλας. Η ποίηση του Ρουμί. Το Ζώντες και Τεθνεώτες του Κωστή Παπαγιώργη.

>Για ποιο βιβλίο θα λέγατε: αυτό το βιβλίο μου άλλαξε τη ζωή;

Για το Ματωμένο Γάμο του Λόρκα στη μετάφραση του Νίκου Γκάτσου.

>Ποιος είναι για σας ο ορισμός του καλού βιβλίου;

Είναι το βιβλίο που διευρύνει έναν ορίζοντα μέσα στο πλαίσιο μιας προσωπικής αναζήτησης ή εκείνο που έξαφνα σε συγκινεί βαθιά.

>Ποιο βιβλίο προτείνετε ενθέρμως αυτή την εποχή;

Την Τελευταία Τριλογία του Σάμιουελ Μπέκετ σε εισαγωγή μετάφραση και επίμετρο του Θωμά Συμεωνίδη.