7/12/2020 09:27:00 μ.μ.
Ο ήλιος ανατέλλει από τον Υμηττό και η Ηλιούπολη, είναι η πόλη, που τον κυττάζει κατάματα στη διάρκεια της μέρας. Μεγάλη προίκα, για μια πόλη.
Η Γεωγραφία, την προίκισε κι αυτή με τη σειρά της, μιας και η Ηλιούπολη, βρίσκεται στις παρυφές του αγαπημένου της βουνού και ατενίζει απ’ όλα της τα σημεία*, τον πανέμορφο κόλπο του Σαρωνικού, που δεν απέχει, παρά 10 λεπτά της ώρας, από την πιο κοντινή παραλία.
Μια καθαρή πόλη, με φρέσκο αέρα από τη θάλασσα και το βουνό, που δημιουργούν ρεύματα για το φρεσκάρισμα του, κι έτσι αναπνέουμε σε αυτό το όμορφο προάστιο. Στην Ηλιούπολη, τα δροσερά καλοκαίρια, μας τα χαρίζουν οι βουνίσιοι και οι θαλασσινοί άνεμοι , που συναντιούνται εδώ. Κι έτσι μας ζηλεύουν τα περισσότερα από τα ζεστά προάστια του λεκανοπεδίου.
Μπορεί
κάποιος να πάει με τα πόδια στο Σύνταγμα. Μόλις 7 χιλιόμετρα τη χωρίζουν.
Εύκολη πρόσβαση στον Πειραιά, εύκολη πρόσβαση προς τα Βόρεια.
Αυτοί, είναι
και οι λόγοι, που μας βρίσκει κανείς εδώ, να μένουμε και
ν’ αγαπάμε την Ηλιούπολη, γιατί είναι η επιλογή της καρδιάς μας.
Δεν θα βρεί
ποτέ κανένας, έναν Ηλιουπολίτη, να σας πεί το αντίθετο. Όλοι αγαπάμε Ηλιούπολη,
και όλοι λυπούμαστε, να την
βλέπουμε βρώμική και απεριποίητη. Όλοι
λυπούμαστε, που η αγορά της φθίνει και μειώνεται η εμπορική κίνηση, κάθε μέρα
και περισσότερο.
Η δική μου
προσωπική ιστορία, αρχίζει το 1980, με
την αλλαγή γειτονιάς, από το Καλαμάκι (νυν Άλιμο), στην Ηλιούπολη, επιλέγοντας
μια οικογενειακή μετακόμιση, για
όλους τους παραπάνω λόγους. Η μετακόμιση της οικογένειάς μου, συνέπεσε με την
έναρξη της επιχειρηματικής μου καριέρας, ως αισθητικού. Από το 1981 και για τα
επόμενα 36 χρόνια, διατηρούσα εργαστήριο αισθητικής στην Ηρώς Κωνσταντοπούλου.
Χρόνια υπέροχα, με πελάτες καταπληκτικούς ανθρώπους, σχέσεις επαγγελματικές,
αλλά και ανθρώπινες.
Είχα το
κλειδί πάνω, στην κεντρική πόρτα της εισόδου της πολυκατοικίας, αλλά και στην
πόρτα του επαγγελματικού μου χώρου, από
το 1981 μέχρι, σχεδόν το 2000. Τα παιδιά μου μεγάλωσαν στην πυλωτή της Ηρώς
Κωνσταντοπούλου, παίζοντας με άλλα παιδιά, με ελάχιστη επιτήρηση.
Τα χρόνια
αλλάξανε, οι άνθρωποι αλλάξανε, η κοινωνία άλλαξε.
Από το 2017,
βρεθήκαμε στην Λεωφόρο Βουλιαγμένης, σε ιδιόκτητο επαγγελματικό χώρο, με όλες
τις προδιαγραφές ενός πολυτελούς κέντρου ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ & ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΙΑΣ, έχοντας
επενδύσει, τόσο στον χώρο, όσο και στην τεχνολογία & το ανθρώπινο δυναμικό.
Έχοντας μια δυναμική οικογενειακή επιχείρηση, φτιάξαμε το χώρο μας, έτσι ώστε
να μπορούμε να εξυπηρετήσουμε άτομα με διάφορες ανάγκες, όπως επώνυμους, που
όμως δεν θέλουν δημοσιότητα, επιχειρηματίες με μικρούς χρόνους και μεγάλες
απαιτήσεις, αλλά και άτομα με ειδικές ανάγκες.
Κι ενώ από το
πεζοδρόμιο και την είσοδό μας, αλλά και μέσα ο χώρος είναι ιδανικός για την
εξυπηρέτηση, όλων των αναγκών των ειδικών πελατών μας, που τους δεχόμαστε με
πολλή αγάπη και σεβασμό,
οι υποδομές,
δυστυχώς, του δημόσιου περιβάλλοντος χώρου, συμπεριλαμβανομένων του δρόμου, των
πεζοδρομίων, των ρύθρων, ακόμα και οι μονοδρομήσεις των δρόμων που οδηγούν σε
μας, αποδεικνύονται εξαιρετικά εχθρικές, για να μην πώ επικίνδυνες για τους
επισκέπτες- ανθρώπους με ειδικές ανάγκες.
350 μέτρα,
μας ενώνουν με την έξοδο του σταθμού του ΜΕΤΡΟ Ηλιούπολης. Δεν υπάρξουν λόγια
να περιγράψω την δυσκολία πρόσβασης, ενός ατόμου με ειδικές ανάγκες, από το
ΜΕΤΡΟ, μέχρι την πόρτα μας.
Προσπαθήσαμε,
με τις δημοτικές αρχές, από το 2017,
μέχρι σήμερα, να φτιαχτούν τουλάχιστον οι
λακκούβες, που δεσπόζουν στην είσοδο μας. Τουλάχιστον αυτό.
Δεν ξέρω αν
πρέπει να έχει κανένας μεγάλο μέσον ή μπάρμπα στην Κορώνη ή τι άλλο ……….αλλά σίγουρα
αυτό δεν είναι δίκαιο.
Δεν είναι
πολιτεία αυτή, που δεν κατανοεί τις αντικειμενικές ανάγκες των δημοτών της,
είτε αυτοί είναι εξυπηρετούμενοι, είτε αυτοί που εξυπηρετούν, αλλά αντιστέκεται σθεναρά στο να λύνει τα
προβλήματα.
Αν σκεφθεί
κανείς, ότι η λύση αυτών των προβλημάτων, θα διευκολύνει την
επιχειρηματικότητα, θα φέρει λεφτά στην πόλη, θ’ αφήσει ευχαριστημένους πελάτες
κι επαγγελματίες, θα συνεχιστεί η ομαλή ροή μιας ευτυχισμένης πόλης.
Πόσο
δύσκολο; Γιατί κάποιοι δήμοι μπορούν, ενώ της Ηλιούπολης δεν μπορεί;
Γιατί ο
Άλιμος μετατράπηκε σε ένα από τα πιο ελκυστικά προάστια του Νοτίου Τομέα, χωρίς
να είναι τόσο προικισμένος; Γιατί η Ηλιούπολη δεν μπορεί; Δεν μπορεί να έχει
αυτόν τον ελκυστικό χαρακτήρα, που είχε παλιά; Γύρω στο 1980, όλοι οι μαθητές
από τα γειτονικά προάστια, προτιμούσαν Ηλιούπολη, όχι μόνο για τις κοπάνες,
αλλά και για τις απογευματινές βόλτες και τις Παρασκευο/σαββατιάτικες βραδινές
εξόδους.
Τώρα, η
Ηλιούπολη, δεν έχει, παρά ελάχιστες
σοβαρές προτάσεις για βραδυνές εξόδους, για καλά ψώνια, για θεματικές βόλτες,
για εκδηλώσεις, νεανικές ή μεσήλικες ή ακόμα και τριτο-ηλικιακές ή ακόμα για λαϊκές αθλητικές.
Εμείς εδώ
στο ΝΕΦΕΡ, είμαστε μια πολύ σύγχρονη επιχείρηση, με κοσμοπολίτικο προφίλ, που
παρέχουμε υπηρεσίες υγείας ομορφιας & ευεξιας για γυναίκες και όχι μόνο.
Αισθητική
προσώπου & σώματος, Αποτρίχωση, Διαιτολογία, Φυσικοθεραπεία &
Οστεοπαθητική. Από τους ειδικούς.
Είμαστε
& παραμένουμε Ηλιούπολη. Είμαστε υπερήφανοι για την πόλη μας και κάνουμε
ότι μπορούμε να κάνουμε περήφανη την πόλη μας.
Λένα
Τσικούρη
*Αν δεν είχε κτιστεί τόσο πολύ, θα είχε θέα στη θάλασσα, από παντού. Εμείς οι παλαιότεροι θυμόμαστε ότι η θάλασσα, φαινόταν ακόμα και από τον 2ο όροφο στις περιοχές, κοντά στην Λ. Βουλιαγμένης, που είναι χαμηλά.
Ανάρτηση από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας «ΣΦΥΓΜΟΣ» ΤΕΥΧΟΣ 79 Ιούνιος 2020
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου