12/03/2016 12:15:00 μ.μ.
Αστοί δημοσιογράφοι και πολιτικοί προκλητικά προπαγανδίζουν ότι ο Φ. Κάστρο ήταν ένας στυγνός δικτάτορας, ότι ήταν επικεφαλής τυραννικού – δικτατορικού καθεστώτος επειδή παραβίαζε τις παραπάνω αρχές… Μάλιστα, γνωστός δημοσιογράφος στην «Καθημερινή» ασχολήθηκε και με το Σύνταγμα της Κούβας, για να αποδείξει τον αυταρχισμό που βιώνουν οι Κουβανοί.
Ανάμεσα σε όσα τον ενόχλησαν, ήταν το ότι η εξουσία στην Κούβα δηλώνει ανοιχτά και συνταγματικά τον ταξικό της χαρακτήρα, δηλαδή ότι είναι εξουσία της εργατικής τάξης, που υπερασπίζει τα συμφέροντα όλων των λαϊκών στρωμάτων, ότι αυτή η εξουσία αρνείται την «ελευθερία» στην εκμετάλλευση και παίρνει μέτρα περιφρούρησής της. Αυτό, όμως, κάνει και η αστική εξουσία, η εξουσία του κεφαλαίου, των μονοπωλίων, που υποκριτικά εμφανίζεται ως «δημοκρατία για όλους». Φανταζόμαστε π.χ. ότι δεν μπορεί να διανοηθεί σύνταγμα στον καπιταλισμό, όπως στην Ελλάδα, χωρίς την ξεκάθαρη υπεράσπιση της «καπιταλιστικής ιδιοκτησίας» στα μέσα παραγωγής, ή που θα προβλέπει τη δυνατότητα ανατροπής του σημερινού κοινωνικοοικονομικού συστήματος. Το ζήτημα, δηλαδή, μπαίνει -για ακόμα μια φορά- ως εξής: δημοκρατία και ελευθερία για ποιον; Για τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία ή τους εκμεταλλευτές της, για τους εργαζόμενους ή το κεφάλαιο;
Η «δημοκρατία και ελευθερία» για το κεφάλαιο θέλει τις εργατικές μάζες θεατές των εξελίξεων. Που μια φορά στα τέσσερα χρόνια θα εκλέγουν τη «λιγότερο χειρότερη» κυβέρνηση και το πολύ – πολύ την επομένη των εκλογών να σκύβουν το κεφάλι απογοητευμένες, επειδή τους κορόιδεψε ο μπαγαπόντης πολιτικός και δεν έκανε έστω «ένα από τα δέκα» που υποσχέθηκε. Μετά, το «δημοκρατικό» τους καθήκον είναι να περιμένουν άλλα τέσσερα χρόνια για να επιλέξουν κάτι άλλο ανάμεσα στις «δεκάδες επιλογές τους». Κι επειδή το κράτος έχει συνέχεια, κάθε «δημοκρατικά» εκλεγμένη κυβέρνηση συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε η προηγούμενη.
Επιτίθενται στη σοσιαλιστική εξουσία (μέσω Κούβας) επειδή αυτή κινήθηκε στην αντίθετη κατεύθυνση, έχοντας στον πυρήνα της την ενεργητική συμμετοχή των εργαζομένων και του λαού σε όλες τις διαδικασίες άσκησης και ελέγχου της εξουσίας, επειδή συγκροτήθηκε ως δημοκρατία για τα συμφέροντα της πλειοψηφίας. Για παράδειγμα, οι εκλογές στην «ανελεύθερη» Κούβα διεξάγονται μετά από δεκάδες χιλιάδες συνελεύσεις σε γειτονιές και τόπους δουλειάς, όπου ο ίδιος ο λαός αναδεικνύει τους υποψηφίους του. Από αυτούς τους υποψήφιους, με μυστική ψηφοφορία εκλέγονται οι αντιπρόσωποι για την εθνοσυνέλευση. Σε αυτές τις διαδικασίες συμμετέχουν σχεδόν καθολικά οι Κουβανοί και δεν γίνεται πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων το «ποσοστό της αποχής»… Σημειώνεται, επίσης, ότι οι ίδιες λαϊκές συνελεύσεις που συνέρχονται τακτικά, εξετάζουν τον απολογισμό των εκλεγμένων τους και έχουν το δικαίωμα να τους ανακαλέσουν αν θεωρήσουν ότι δεν ανταποκρίνονται στα καθήκοντά τους.
Πρωταγωνιστικό ρόλο στις παραπάνω διαδικασίες παίζουν ανάμεσα σε άλλους φορείς (εργαζομένων, φοιτητών, γυναικών, νεολαίας κ.λπ.) οι «Επιτροπές Υπεράσπισης της Επανάστασης». Πρόκειται για το βασικό «κύτταρο» της κουβανικής κοινωνίας, που δραστηριοποιείται σε κάθε οικοδομικό τετράγωνο, υλοποιώντας το στόχο να παίρνει ο ίδιος ο λαός την υπόθεση στα χέρια του. Η δράση τους περιλαμβάνει πλήθος δραστηριοτήτων, μορφωτικών, πολιτιστικών, αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών, φροντίδας ηλικιωμένων και έχουν ιστορικά πολύτιμη συμβολή στην υπεράσπιση των κατακτήσεων του κουβανικού λαού.
Με βάση τα παραπάνω, οι Κουβανοί μάλλον θα γελούσαν αν ζούσαν εκλογές στην «ανεπτυγμένη κοινοβουλευτική δημοκρατία», με τις πολυδάπανες «προεκλογικές εκστρατείες» και τον πόλεμο εντυπώσεων, τους ψευτοκαβγάδες και τα «ντιμπέιτ» στις τηλεοράσεις.
Όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους δημοσιογράφους που οι ειδήσεις τους είναι οι ίντριγκες ανάμεσα στα κόμματα του συστήματος, οι «πληροφορίες» και οι «διαψεύσεις» από κομματικά γραφεία, οι «αντάρτες» υποψήφιοι και οι «δελφίνοι». Που αναπαράγουν τη λογική «ψήφισε και κάτσε στ’ αυγά σου, η πολιτική είναι για τους ειδικούς».
Στην πραγματικότητα, δεν τους ενδιαφέρουν τα «ανθρώπινα δικαιώματα», αλλά το ιερό «επιχειρηματικό δικαίωμα» στην εκμετάλλευση… Τους ενοχλεί που ο «επιχειρηματικός κόσμος», οι «επενδυτές» και η «ιδιωτική πρωτοβουλία» πήραν πόδι από την Κούβα όταν έγινε η Επανάσταση. Και ανεξάρτητα από το τι έγινε τελικά στα σοσιαλιστικά κράτη στον 20ό αιώνα, ή τι γίνεται, ή τι θα γίνει τελικά στην Κούβα, γνωρίζουν και φοβούνται ότι θα έρθει πάλι η στιγμή που κάπου σε κάποια γωνιά του πλανήτη θα ξαναξεκινήσει το ξήλωμά τους…
Προς επιβεβαίωση των αστών πολιτικών και δημοσιολογούντων για την Δημοκρατία που υπερασπίζονται …να δώσουμε μέσω της επικαιρότητας μια ακόμη είδηση!
Στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Κιλκίς δικάζεται την Παρασκευή 2 Δεκέμβρη η Μαρία Αλτιπαρμακίδου, μέλος του ΤΣ Κιλκίς της ΚΝΕ, που συνελήφθη στις 7 Νοέμβρη, έξω από το 2ο Λύκειο (ΓΕΛ) της πόλης, μετά από καταγγελία του διευθυντή του Σχολείου, επειδή συζητούσε με μαθητές για τις μαθητικές κινητοποιήσεις που ήταν προγραμματισμένες εκείνη τη μέρα σε μια σειρά πόλεις, διακινώντας την ανακοίνωση της Συντονιστικής Επιτροπής των Μαθητών.
Συγκέντρωση συμπαράστασης και αλληλεγγύης, έξω από τα δικαστήρια του Κιλκίς, στις 9.30 το πρωί της Παρασκευής, διοργανώνουν οι Οργανώσεις Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.
Η Μαρία Αλτιπαρμακίδου είναι μεταπτυχιακή φοιτήτρια Πολιτικών Επιστημών και εργαζόμενη. Η εισαγγελική αρχή αποφάσισε τη δίωξή της με την κατηγορία της «διέγερσης σε απόπειρα διατάραξης οικιακής ειρήνης», με βάση το άρθρο 184 του Ποινικού Κώδικα. Το συγκεκριμένο άρθρο προβλέπει ότι «όποιος δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο προκαλεί ή διεγείρει σε διάπραξη κακουργήματος ή πλημμελήματος τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών ετών», σε συνδυασμό με το άρθρο 334 του ΠΚ για «διατάραξη οικιακής ειρήνης».
Είναι φανερή η πρόθεση της Δικαιοσύνης, με την κάλυψη προφανώς της κυβέρνησης, να βάλει επιπλέον εμπόδια στην πολιτική και συνδικαλιστική δράση και να την ποινικοποιήσει, ταυτίζοντάς την με «υποκίνηση» ακόμα και σε κακουργηματικές πράξεις!
Πέραν όλων των άλλων, δεν περνάει απαρατήρητο ότι για τη συγκεκριμένη δίωξη αξιοποιείται το άρθρο 184 του ΠΚ του 1951, που αφορά την πολιτική καταστολή από το καθεστώς που ακολούθησε τον εμφύλιο πόλεμο και την ήττα του ΔΣΕ.
Υπερασπιστές της ποινικοποίησης….
Η επιχείρηση αυτή μόνο τυχαία δεν είναι. Ο διευθυντής του Λυκείου, με την εμφάνιση της ΚΝίτισσας έξω από το Λύκειο, της επιτέθηκε ζητώντας τα στοιχεία της και προσπαθώντας να της πάρει τις ανακοινώσεις από τα χέρια. Σχεδόν αμέσως έφτασε στο σημείο αστυνομική δύναμη, η οποία τη συνέλαβε, την οδήγησε στο αστυνομικό τμήμα και στη συνέχεια τη μετέφεραν στην Εισαγγελία Κιλκίς, όπου ορίστηκε τακτική δικάσιμος για τις 2 Δεκέμβρη.
Η ΝΟΔΕ Κιλκίς της ΝΔ, με ανακοίνωσή της, «επιδοκιμάζει τη στάση του διευθυντή» και ότι «προέβη, ως όφειλε, στην εφαρμογή του νόμου για την ασφάλεια των μαθητών». Ανάλογες ανακοινώσεις έβγαλαν η τοπική οργάνωση του ΠΑΣΟΚ και ο Σύλλογος Γονέων του σχολείου.
Οι καθηγητές του σχολείου εμφανίσθηκαν να δηλώνουν τη στήριξή τους στον διευθυντή, ισχυριζόμενοι ότι «οι ενέργειές του είναι σύννομες, επιβεβλημένες από τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη θέση ευθύνης την οποία κατέχει και απαραίτητες για την εύρυθμη λειτουργία της σχολικής μονάδας».
Η Χρυσή Αυγή πανηγύριζε και μοίραζε συγχαρητήρια στην Αστυνομική Διεύθυνση Κιλκίς, στη Δικαιοσύνη και στους εκπαιδευτικούς του 2ου ΓΕΛ Κιλκίς που «γλίτωσαν τους μαθητές του Κιλκίς από τα νύχια των απεθνικοποιημένων αρπακτικών του κομμουνισμού».
Γνωρίστε τις επιχειρήσεις της περιοχή σας....... κάντε έξυπνες αγορές
Με ένα κλίκ στις κάρτες τους
ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ Η ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου